Jestem niemal pewna, że każdy z nas z nas chociaż raz w życiu zastanawiał się, co by zrobił, gdyby był bogaty. Co by kupił, dokąd by pojechał, jakich to projektów by nie zrealizował. Bycie bogatym ot tak nie jest warunkiem łatwym do spełnienia, ale nie jest też czymś, co jest całkowicie nierealne. Czyli jakby nie patrzył – 2 okres warunkowy…
W języku angielskim drugiego okresu warunkowego używamy do opisania teraźniejszości lub przyszłości, ale warunek, który należy spełnić jest mniej prawdopodobny niż w 1 okresie warunkowym (patrz tutaj).
Przykład: Gdybym był bogaty, podróżowałbym dookoła świata. – If I were rich, I would (’d) travel around the world.
Zadzwoniłbym do niej, gdybym miał jej numer telefonu. – I would (’d) call her if I had her phone number.
Wspominałam już we wpisie dotyczącym 0 i 1 okresu warunkowego, że każde zdanie w trybie warunkowym składa się z dwóch części: ze zdania głównego oraz ze zdania podrzędnie warunkowego. Zdanie podrzędnie warunkowe z reguły zaczyna się od słówka IF (lub unless, when, since, after, as soon as). Wzór zdania w 2 trybie wygląda następująco:
IF + past simple/would + czasownik w I formie
Budując zdanie w 2 okresie warunkowym pamiętaj o kilku rzeczach:
- Nie ma znaczenia, czy zaczniesz zdanie od zdania głównego, czy podrzędnie warunkowego. Ważne, abyś trzymał się czasów:
I would bake a cake if I had some flour. lub If I had some flour, I would bake a cake.
2. Jeśli zdanie podrzędnie warunkowe znajduje się w środku zdania, przed IF (i innymi wyrażeniami czasowymi) nie stawiamy przecinka:
I would drive there by car if I had a driving – licence.
3. Wszystkie osoby mogą mieć formę „WERE” czasownika „być” !
If she were younger… lub If she was younger… – Gdyby ona była młodsza…
4. W zdaniu głównym możesz użyć trybu rozkazującego lub czasowników modalnych:
If you were hungry, go to the restaurant nearby. – tryb rozkazujący
If I were brave enough, I could ask her to marry me. – czasownik modalny 'could’
Tyle teorii. Tradycyjnie zapraszam do kącika zadań tutaj.